Behandeling van nierstenen.

Behandeling in 2 fasen

In de acute fase is behandeling gericht op het onder controle krijgen van de pijn. Eenmaal de pijn onder controle is, kan gestart worden met de steenbehandeling. Kleinere stenen en stenen in het onderste deel van de ureter zullen vaak spontaan afkomen.

Behandelingen

U vindt hier een aantal mogelijke behandelingen voor deze aandoening. Na de diagnose kiest uw arts, samen met u en de andere artsen van het team, de beste oplossing voor u. Uw behandeling kan dus afwijken van de hieronder voorgestelde therapie(ën).

• Pijnstillers en ontstekingsremmers (acute fase)
• Beperken vochtopname (acute fase)
• Nefrostomie katheter 
  Tijdelijke behandeling met een buisje van de rug tot in de nier bij verstopping van de urineleider. Door de katheter kan de urine toch passeren en de nier opnieuw goed werken.

https://www.uzleuven.be/nefrostomie-katheter

• DJ stent
• Niersteen vergruizen
  Met behulp van schokgolven wordt de niersteen kapot getrild.
• Niersteen uithalen met dormia katheter
  Kleinere, laag in de urineleider gelegen nierstenen worden onder algemene verdoving met een speciale katheter gevangen en naar buiten getrokken.
• Operatie (zeldzaam)
• Medicatie, bij minderheid van de nierstenen

Onderzoeken en diagnose

Bij (vermoeden van) deze aandoening voeren we een of meerdere onderzoeken uit.

• Urine- en bloedonderzoek
• Echografie
  Geluidsgolven tonen een beeld van organen, spieren en andere structuren door de weerkaatsing op overgangen tussen zachte en hardere structuren.
• Radiografie (RX)
  Röntgenstralen of RX-stralen worden door bepaalde weefsels in het lichaam tegengehouden. Stralen die door het lichaam gaan, worden gebruikt om een beeld te maken van weefsels: het röntgenbeeld.
• CT-scan zonder contrastvloeistof

Bronnen: 

https://www.uzleuven.be/niersteen

http://www.gezondheidenwetenschap.be/richtlijnen/nierstenen

http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=82

Wat is de oorzaak van nierstenen?

Wat zijn de oorzaken?

- De voornaamste oorzaak van nierstenen is een onvoldoende vochtopname. Hoe minder we drinken, hoe geconcentreerder onze urine is en hoe makkelijker zich nierstenen vormen.

Het feit dat de meeste stenen calcium bevatten, verklaart waarom vroeger een kalkrijke voeding als de voornaamste schuldige werd beschouwd en dat een niersteenpatiënt op een kalkarm dieet werd gezet.
Hypercalciurie, of een verhoogd calciumgehalte in de urine, kan de vorming van nierstenen inderdaad in de hand werken. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is hypercalciurie echter meestal niet te wijten aan een te hoge inname van calcium via de voeding. Heel wat andere factoren, die niets met calciumrijke voedingsproducten te maken hebben, kunnen de uitscheiding van calcium via de urine beïnvloeden. We denken dan bijvoorbeeld aan een (overdreven) hoge aanbreng van zout, eiwitten en koolhydraten, en overdreven reserves van calcitriol, een nierhormoon dat de opname van calcium door de nieren regelt.

En zelfs wanneer de urine te veel calcium bevat, betekent dit nog niet automatisch dat er een niersteen zal worden gevormd. In de urine zitten ook bepaalde stoffen die steenvorming tegengaan. Eén van de voornaamste daarvan is citroenzuur (ondermeer aanwezig in citrusvruchten).

wat zijn nierstenen en hoe herkennen?

Wat zijn nierstenen?

- Nierstenen (ook nefrolithiasis of urolithiasis genoemd) ontstaan wanneer bepaalde stoffen zoals calcium, oxalaat, urinezuur of cystine in te hoge concentraties in de urine aanwezig zijn. Daardoor gaan ze samenklitten en kristallen vormen. In het begin zijn die microscopisch klein, maar geleidelijk aan nemen ze in volume toe, van enkele millimeters tot een echte steen die zelfs de hele nierkelk kan opvullen. 
Oorspronkelijk zitten de steentjes in de nier zelf, maar soms komen ze los en gaan ze met de urine mee in de urineleider. Kleine stenen kun je meestal gewoon uitplassen. Soms komen ze echter vast te zitten in de urinewegen en beletten ze de afvoer van de urine. Die blokkering en de pogingen van je lichaam om de steentjes te verwijderen, veroorzaken de typische niercrisis. 
Er zijn verschillende soorten nierstenen. Naargelang de samenstelling onderscheiden we: 
- Calciumstenen (75 - 85%), vaak is hiervoor een erfelijke aanleg, 
- Uraatstenen (5-8%), dikwijls erfelijk, soms geassocieerd met jicht (20%), 
- Stenen, gevormd na een infectie van de urinewegen (10-15%), 
- Cystinestenen, ongeveer 1% van alle nierstenen. 

Hoe kun je het herkennen? 

- Veel nierstenen veroorzaken geen klachten.  Grote stenen veroorzaken soms geen pijn, terwijl kleine hevige pijn kunnen uitlokken. Af en toe is er enkel een vage last in de flank. 

Een niercrisis is een plotse hevige pijn in de zij of in de buik die in golven optreedt. Ze straalt uit van de flank juist onder de ribbenboog schuin naar de onderbuik en soms tot in de liezen en de testikels. De aanval kan zo hevig zijn dat je niet kunt blijven stilzitten. Dit noemen we bewegingsdrang. Misselijkheid, braken en zweten komen vaak voor. Pijn bij het plassen komt voor als de steen in het onderste deel van de urineleider zit. Soms heb je voortdurend het gevoel dat je moet plassen (mictiedrang). Er kan ook bloed en etter in de urine aanwezig zijn. Bij een infectie kan koorts optreden. Stenen die in de nier vastzitten, kunnen leiden tot chronische pijn in de rug en infecties.